Van Ballingschap Naar Vreugde

Vastenoverweging 7 – woensdag 9 maart 2022

Hoe welkom is de vreugdebode
die over de bergen komt aangesneld,
die vrede aankondigt en goed nieuws brengt,
die redding aankondigt en tegen Sion zegt:
‘Je God is koning!’
Hoor! Je wachters verheffen hun stem,
samen barsten ze uit in gejuich,
want ze zien het met eigen ogen:
de HEER keert terug naar Sion.

Lees meer

Een rode worm

Vastenoverweging 5 – maandag 7 maart 2022
Ja, vandaag zijn we er vroeg bij met onze vastenoverdenking. De middag is amper voorbij en je vindt al je dagelijkse Vastenoverdenking in je mailbox. Dat komt omdat ik vandaag de tekst nauwelijks of niet zelf schrijf. Ik ga vandaag leentje-buur spelen bij Ronny. Ronny is wèlbekend bij degenen die hem kennen. Hij is één van de verantwoordelijken van de gemeente Ham. Daar was ik gisteren uitgenodigd om de prediking te verzorgen, en Ronny deelde daar iets met zijn broeders en zusters dat mij erg aansprak en dat ik met zijn goedkeuring ook aan jullie mag uitdelen.

Lees meer

Extra ruimte voor God

Vastenoverweging dag 3 – vrijdag 4 maart

Laat ons vandaag even een ander, meer inhoudelijk aspect van de vastentijd behandelen. Ik wil even stilstaan bij ons leven dag na dag in een tijd waar wij extra ruimte maken voor God en dat we dat doen in een samenleving die God net omgekeerd behandelt, die God steeds verder weg duwt, Hem vanuit de menselijke hoogmoed probeert uit te bannen uit deze wereld, Hem gewoon alle bestaansrecht ontneemt. Of liever: probeert te ontnemen! Want God uitbannen is even onmogelijk als een beeldhouwer die door een beeld dat hij zelf uitgekapt heeft wordt vermoord.

Lees meer

Vasten – christelijk ascetisme?

Vastenoverweging 6 – dinsdag 8 maart 2022

Onze traditionele veertig dagen-vastentijd roept – zeker voor de ouderen onder ons - veel herinneringen op aan de Rooms-Katholieke manier van vasten. Die weerspiegelt een christendom dat het lichaam eerder als vijand beschouwt dan als een vriend, deugd ziet als de kunst van het afwijzen van genot, en bovendien opoffering de beste manier vindt om als christen te leven.

Dit soort dubbelzinnigheden is eigenlijk niet de manier waarop de Bijbel ons leert om te vasten. Het illustreert alleen hoe het christelijke ascetisme doorheen de geschiedenis is kunnen misgroeien bij gebrek aan een goede evangelische verankering. Het begon al bij de eerste monniken bij wie dergelijke ascetische praktijken reeds tot overdaad van ‘het leven opgeven’ leidden. Hun bedoeling was om zichzelf te bevrijden van de passies die hun gehechtheid aan Christus konden belasten.

Lees meer

Gebed is gevaarlijk oorlog voeren

Vastenoverweging dag 4 – zaterdag 5 maart 2022

Eén van de dingen die ik de (amper drie) voorbije dagen al benadrukte is gebed. Gebed als alternatieve invulling voor andere dingen zoals TV-kijken, spannende boeken lezen, lekker eten, games spelen of andere (bijna)-verslavingen. Want eigenlijk is deze vastentijd natuurlijk een periode waarin we onze relatie met God willen onderzoeken en versterken. En hoe kunnen we dat beter doen dan door met Hem in gesprek te gaan, door Hem te gaan zoeken en van weeromstuit Hem te gaan aanbidden, bewonderen, liefhebben, bevragen, enzovoort.

Gebed is een van Gods liefste geschenken aan ons. Het gebod om te bidden is zelf een lief en liefdevol geschenk van een genadige en zorgzame hemelse Vader. Gebed is waar God zijn kinderen verwelkomt om met hem te praten, met Hem te communiceren, bij Hem te blijven.

Lees meer

Vasten door de eeuwen heen.

Vastenoverweging dag 2 – donderdag 3 maart 2022

Zoals ik jullie gisteren beloofde ga ik vandaag wat dieper in op twee vragen: Hoe werd de veertigdagentijd vroeger beoefend? En: Waarom is die veertigdagentijd vandaag nog relevant voor evangelische gelovigen?

Eerst vraag 1 dus: Hoe werd de veertigdagentijd in het verleden beleefd?
De viering van de veertigdagentijd begon al heel vroeg. Er zijn oude christelijke sporen naar vastenpraktijken. In het Evangelieboek Handelingen en in de brieven van de Apostel Paulus wordt al over vasten als ‘dagen zonder eten’, gesproken (Hand 27, 33). En dat dit een doelbewuste, regelmatig herhaalde praktijk was blijkt bijvoorbeeld uit Hand 13, 2 waar staat: “Op een dag, toen ze aan het vasten waren en een gebedsdienst hielden voor de Heer, zei de heilige Geest tegen hen:…”.
Maar al in het jodendom zou tweemaal per week vasten een bestaande praktijk geweest zijn.

Lees meer