Op het juiste moment

Advent 2021: Afl. 27. 

Vannacht, de nacht voor – of van - Kerstmis. De avond dat Maria gaat bevallen. Hoe zou ze zich gevoeld hebben op deze avond? Heeft ze in Jeruzalem wel alles al gekocht wat ze dacht nodig te hebben bij en na de bevalling? Trouwens, hoe is de volksstelling afgelopen, terwijl zij daar zo ongemakkelijk stond aan te schuiven in de rijen voor de census, wetend - neen voelend - dat het nu niet lang meer zou duren voor de Messias zou geboren worden? Of misschien moet ik eerder zeggen: ‘vooraleer haar Kind zou geboren worden’. Was ze bang, opgewonden, had ze wat voor-weeën, was ze bezorgd of de omgeving zo goed mogelijk gereed was? Ik zou dat alleszins zijn. (Ik bedoel: wat kan ik daarvan afweten als man?).

Maar oké, laat ons maar even het onderstaand kerstgedicht lezen van Guido Gezelle, een gedicht dat ons opheft tot boven allerlei depressieve en cynische bedenkingen die ons, zelfs met Kerstmis, heel diep naar beneden zouden kunnen trekken.

Ja, er zijn altijd, ook in onze diepste momenten, nog hoopvolle hemelstralen die ons daarboven kunnen uittrekken, als we maar bereid zijn ernaar uit te kijken.
Zodus hier ons Kerstgedicht:
Kerstdag (Guido Gezelle) 

O grote God
geworden een kleen kind,
waarom toch is 't
dat gij mij zo bemint?

Wat ben ik U,
die niet met al en ben;
en, kennend mij,
mij waarlijk niet en ken?

Gij wordt hetgeen
ik immer wezen zou,
ware ik uw woord
en uwe wet getrouw:

''t En zij gij wordt
een arrem kind gelijk,
en komt gij ooit',
zo zeit ge 'in 't hemelrijk'.

Uw woord, uw wet,
uw doen, uw zeggen staat,
o grote God
hier, in dit kindgelaat.

Gij heet en doet,
ik doe noch durve... o neen,
'k en ben, o God,
'k en ben noch kind noch kleen.

En maakt Gij mij
niet dat Gij doet en zeit,
't is uit me mij...
o God, barmhartigheid!

Guido Gezelle (1830 - 1899)

Ik wil ook nog een tweede gedicht weergeven, meer actueel, minder gelukkig, vooral typisch voor deze tijd, dus vragend:

2021
Ja, we zijn nu dus twee millennia na de geboorte. En ja, ik wil ook onderstaand gedicht toch even weergeven, al was het maar als cultureel verschijnsel, als een sterke hedendaagse boodschap. Het is een beschrijving van Kerst zonder Jezus:

Daar wordt een kindeke geboren.
’t Komt op een rubberboot gevaren
over ongekend woeste koude baren
’t Ligt niet op stro, zo nieuw geboren, 
Er is geen land om het te verwelkomen, 
geen herberg om het te verwarmen.

Nergens wordt het met blijdschap verwacht
Geen koningen zullen het bezoeken
met giften als mirre, wierook of goud 
Het is alleen maar nat en koud
Er zijn geen herders in deze straffe kou
met boter, melk en een warm lammeke.
Al wenend zullen zijn tranen verstillen,

Na, na, na, Kindeke teer, shsss schrei niet meer,
doe je oogjes toe, zij zijn van ’t schreien moe
Geen goden om je terug op te wekken 
In barensweeën zullen de baren in zee je bedekken
Aan ’t firmament blijven verre sterren twinkelen,
Slaap kindeke, slaap, rust in peis en vree.
De wereld draait verder mee 
maar staat niet stil voor jou. 
De wereld DRAAIT DOOR

Ja, dat is de realiteit van vandaag. Mensen, kinderen, borelingen: ze spoelen aan op onze kusten. Ze zijn niet Jezus, maar ze zijn de sukkelaars waarvoor Jezus op deze aarde is
aangeland. En waar onze politici en overheden zogenaamd zo bezorgd om zijn. Ik citeer even:
“De Gelijkheidscommissie van de Europese Unie stelde een document op hoe mensen in de decembermaand religieus- en genderneutraal taalgebruik kunnen gebruiken. ‘Spreek niet over Kerst, maar over 'feestdagen', is een van de tips die de commissie geeft. Tenslotte zijn de meerderheid van deze vluchtelingen immers geen christenen. En volgens de commissie gaat men met het spreken over 'Kerst' er vanuit dat iedereen christen is. ‘Niet iedereen viert deze christelij-ke feestdagen in december’, aldus het document. Zij doelen op moslims die vaak geen Kerst vieren, omdat zij Jezus niet zien als Zoon van God maar als een profeet en om deze reden niet meedoen met het geboortefeest. Maar ook joden doen vaak niet mee met de Kerstdagen, zij vieren in de periode voor kerst Chanoeka. Andere adviezen van de commissie zijn om groepen niet toe te spreken met 'dames en heren', maar bijvoorbeeld met 'beste collega's' en 'Malika en Julio' te gebruiken als fictieve namen in plaats van 'Maria en Johannes'.” 

Euh, watblieft? Maar goed, ik laat dit even terzijde. Dit is gewoon de wereld waarin wij leven. En wat betekent Kerstmis dan, in deze tijdscontext? Want dit, deze tijdscontext, vind ik wel van belang. Ik bedoel het volgende: Plant jij toevallig tomaten in november? Of schilder je de buitenmuren van je huis in januari? Ga je in dat meertje in je buurt nog zwemmen in februari? Neen, hè. Waarom niet?
Omdat het daar nu niet de beste tijd voor is! Er is nu eenmaal een juiste, beste tijd voor alles. Het beste moment om te gaan diëten is niet de tweede helft van december hé! En het beste moment om een vliegtuig te halen is niet als het net is opgestegen. Timing is belangrijk. Kan één seconde een beslissend verschil maken? Ja. Wie haalde het om op tijd uit de Twin Towers te ontsnappen vooraleer de gebouwen instortten? Mensen die een seconde (of meer natuurlijk) voor het zover was konden ontsnappen. Eén enkele seconde kon/kan al alle verschil in de wereld uitmaken.
Zo is ook het mirakel van Kerstmis een tijd om na te denken over de geboorte van Jezus. Gal 4, 4 is een vers wat zo helder spreekt over de juiste tijd in de ogen van God. Het zegt: “Maar toen de tijd gekomen was zond God zijn Zoon, geboren uit een vrouw en onderworpen aan de wet”. Ik herhaal: “Toen de tijd gekomen was”. Op precies de juiste tijd heeft God Zijn Zoon gezonden. Dàt is het mirakel van de tijd, zou je kunnen zeggen.
Op juist het juiste moment in de geschiedenis is Jezus geboren, en dat was geen toeval. Het was een deel van Gods goddelijke plan, al gepland bij de schepping, de planning van deze wereldgeschiedenis. Historici vertellen dat de Romeinse wereld op dat moment in een situatie van grote verwachtingen was. De oude religies waren stervend, de oude filosofieën waren krachteloos geworden. Vreemde nieuwe mysteriegodsdiensten kwamen het keizerrijk binnengeslopen om een antwoord te bieden op het geestelijke bankroet en de spirituele honger van de mensen. God had de wereld gereed gemaakt om Zijn Zoon nù te ontvangen. Ook op technisch vlak was de wereld erop voorbereid. De Romeinen hadden wegen aangelegd die de steden onderling verbonden en die uiteindelijk allemaal bij Rome uitkwamen. Maar die dus ook de de mensen die het evangelie ronddroegen de ruimte gaven. Er was vrede onder het Romeinse gezag. Burgers werden beschermd door het leger. En door de Griekse en Romeinse cultuur die overal werd verdeeld was onderlinge communicatie mogelijk. De voorspellingen uit het Oude Testament wat betreft de komst van de Messias waren vervuld. En toen, net op het juiste moment, zond God Zijn Zoon. Psalm 114, 15 zegt het al: “De ogen van allen wachten op U, U geeft hun hun voedsel op zijn tijd.” En Psalm 104, 27 zegt: “Zij allen wachten op U, dat U hun voedsel geeft op zijn tijd.” Deut 145, 15 zegt: “Dat Ik regen voor uw land zal geven op zijn tijd, vroege regen en late regen, zodat u uw koren, uw nieuwe wijn en uw olie kunt inzamelen”.
Ja, juist op die preciese tijd voorziet God ons van wat we nodig hebben. Hij weet waar we doorheen gaan, en net als we het nodig hebben geeft Hij nons het nodige. Zijn timing is altijd volmaakt.

En als we Hem het meest nodig hebben is Hij daar. Rom 5, 6 zegt: “Want toen wij nog krachteloos waren, is Christus op de bestemde tijd voor goddelozen gestorven.” Wanneer hebben wij een mirakel nodig? Als we ons helemaal hopeloos voelen. Als we aan het einde van ons koordje zijn. Als we geen opties, geen reserves, meer hebben. Pas dan zijn we in een positie om Gods mirakelen te ontvangen. Ook vandaag nog. Is vandaag niet de juiste tijd voor u om daar-naar uit te kijken? 2 Kor 6, 2 vertelt ons: “Hij zegt: In de tijd van het welbehagen heb Ik U verhoord, en op de dag van het heil heb Ik U geholpen. Zie, nu is het de tijd van het welbehagen, zie, nu is het de dag van het heil!” Met andere woorden, vandaag is de dag om Zijn genade te aanvaarden. “Hij zei: De tijd is vervuld en het Koninkrijk van God is nabijgekomen; bekeer u en geloof het Evangelie.” Wel ja, misschien is vandaag de dag voor u! De juiste tijd om uw engagement naar Christus aan te gaan. Om Zijn geschenk van vergeving te aanvaarden. Of misschien heb je er al voor gekozen om met Hem op weg te gaan, maar is vandaag de dag dat je dat engagement moet vernieuwen. Is vandaag de dag dat je opnieuw moet kiezen om heel dicht bij Hem verder te gaan met je leven.
Want vandaag is het Kerstmis!

Ja, dit was de laatste aflevering van deze reeks overdenkingen! Met andere woorden, ik wens je deze nacht dat we Jezus’ geboorte van heel kortbij herdenken, en vanuit de diepste grond van mijn hart wens ik je:

‘Een gezegend kerstfeest, een geweldig besef van wat er vandaag, eeuwen geleden, is gebeurd. Een moment om God te ontmoeten in Jezus, in de kribbe, of in ons hart dat niet eens een kribbe waard is. Maar waar plaats is voor een ontmoeting die Jezus’ leven in ons hart levend maakt, en houdt.’

Karel Buntinx