Eric was inmiddels een verdienstelijke hardloper, maar hij kon weinig anders dan kiezen voor zijn studie, die ook alle aandacht vergde. En er was nog een groter dilemma voor de toekomst: een carrière opbouwen in de atletiek, of terug naar China vertrekken als missionaris. Hij zag zijn roeping in het verre Oosten, maar kreeg veel aanbiedingen dicht bij huis. Bijvoorbeeld van toptrainer Tom McKerchar, die het potentieel van Eric gezien had en hem nog beter wilde maken. De eerstvolgende jaren zouden een combinatie worden van sport en geloof, van pîstes en kerken ...
Klik hier om te luisteren
Robbie en Eric waren zich nauwelijks bewust van de dreigende situatie waarin ze zich bevonden. Ze hadden hun handen vol aan het leren van de Chinese taal. En toen ze de eerste beginselen onder de knie hadden, vertrokken ze al weer richting Schotland. Af en toe onderbraken de zendelingen immers hun werk om de band met de familie en het thuisland niet te verliezen. En voor Eric, die geen al te sterke gezondheid had, was het een mogelijkheid om op krachten te komen. Toen James en Mary na een jaar opnieuw naar China vertrokken, bleven de twee oudste kinderen in Groot-Brittannië. Daar zouden ze hun ‘schoolloopbaan’ afleggen in een internaat.
Klik hier om te luisteren
De film ‘Chariots of Fire’ vertelt het heroïsche verhaal van Eric Liddell, die op de Olympische Spelen van Parijs van 1924 - precies 100 jaar geleden – een memorabele prestatie neerzette. Hij bezorgde daarmee Schotland een felbevochten gouden medaille. Maar de film vertelt lang niet het volledige verhaal: hoe Eric zijn jongste jaren in China doorbracht, en hoe hij na de Spelen terug op missie naar het verre Oosten vertrok. Hij bleef er het grootste deel van leven – een leven dat plotseling en onverwacht eindigde toen hij amper 43 jaar oud was ...