Dit is geen politiek artikel en er wordt geen kritiek geleverd over het beleid van onze ministers – en we hebben er veel in ons kleine land … Het gaat wel over een hoge gezagsdrager uit het begin van onze jaartelling, die vanuit Ethiopië naar Jeruzalem reisde, op zoek naar antwoorden op een aantal prangende levensvragen. Hij kocht er een boekrol met de profetieën van Jesaja. Maar hoe hard hij ook probeerde, veel begreep hij niet van de teksten. Tot een zekere Filippus hem wegwijs maakte in de woorden. Een bekend gevoel? Is de betekenis van de Bijbelteksten voor ons soms ook een raadsel? Ga op zoek, want het zou jammer zijn als iemand de rijkdom van de teksten misloopt. Klik hier om het artikel te lezen.
De 17de-eeuwse dichter Joost van den Vondel had zo z’n visie op het aardse bestaan. Van hem zijn de regels ‘de wereld is een schouwtoneel, elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel’ afkomstig. Tegen het decor van het dagelijkse leven spelen zich soms diepe drama’s af. Als het leven van de Gentse acteur Arnaud Vandermeiren een toneelspel zou zijn, dan was het eerste bedrijf ongetwijfeld een treurspel. Maar de zaken in zijn leven namen een positieve wending en tegenwoordig vult hij een deel van zijn tijd in als clown. Daarbij denken mensen vaak aan de vrolijke act van een circusartiest, maar zo is het lang niet altijd. Arnaud heeft moeten leren lachen … Klik hier om het hele verhaal te lezen.
De Bijbel is geen wetenschappelijk boek. Hij is bedoeld als leidraad voor het leven van de mensen. Daardoor werd hij op een kleurrijke, levensechte manier geschreven. Wil dat zeggen dat Bijbel en wetenschap met elkaar in tegenspraak zijn? Staan er uiteindelijk niet veel tegenstellingen in de tekst zelf? Hoe kunnen we dan de tekst als betrouwbaar bestempelen. Hoe letterlijk moeten we alles nemen? Daarbij moeten we uitgaan van het doel van de Bijbel: dat is niet om steeds de exacte cijfers weer te geven, maar om ons te helpen bij het vormen van een beeld. Ook mogen we niet vergeten dat de verschillende schrijvers elk hun eigen accenten leggen, en zo het beeld compleet maken. Klik hier om het hele artikel te lezen.
Er zijn boeken waarin je nooit uitgelezen raakt
Een van de avonturenromans van Alistair McLean speelt zich af in een transcontinentale trein in de Verenigde Staten, lang geleden. Die trein had een remwagon die bediend werd door een oude man, die daar eigenlijk nauwelijks iets voor moest doen. Om de paar uren moest hij eens aan een remkabel trekken. Een saai leven? Nee, hij had een boek om te lezen. Het was maar één boek, een beduimeld Bijbeltje, waaraan hij zijn hele leven genoeg had. Jacques Rommel kreeg ook eens een Bijbel, waarin hij nog altijd leest en nieuwe dingen ontdekt. Hij kan zich wel iets voorstellen bij die oude man in de remwagon.
meer lezen
Eigenlijk kun je liefde niet meten. En vaak kun je ook niet vergelijken. Neem nu een gezin. Houden ouders meer van het ene kind dan van het andere? En hoever gaat die liefde? Ook kinderen vragen zich soms af hoeveel hun ouders van hen houden. Reninca D’Joos vroeg zich – toen ze zwanger was van haar tweede kind – af of ze van de nieuwe baby evenveel zou houden als van haar eerste spruit. Ze ontdekte dat er met iedere geboorte meer liefde in het gezin kwam. Het is niet als een taart, waarbij de stukjes steeds kleiner worden als je die over meer mensen moet verdelen. Met Gods liefde voor de mens is het net zo: die is niet verdeeld, maar gewoon oneindig … Klik hier voor het volledige artikel.
