Een weggegooid leven?

Paasnummer van Wegwijzer

Wat als je met een goede vriend over een brug loopt en hij zegt plots: “Ik hou van je en ik zal tonen hoe veel.” Vervolgens duikt hij over de rand van de brug de rivier in en verdrinkt. Hoe kan je nu liefde tonen door jezelf de dood in te jagen? Er zijn voorbeelden van nuttige zelfopoffering. Zoals Billy McFadzean die in de Eerste Wereldoorlog zijn leven opofferde om zijn kameraden te redden. Maar natuurlijk ook dat van Jezus Christus – over wie het verhaal van Pasen gaat – die voor de redding van de mensheid aan het kruis stierf. Was dat het perfecte offer, of gewoon een weggegooid leven?

Billy McFadzean was een 20-jarige soldaat die in 1916 meevocht bij de Slag aan de Somme. Op een dag gleed daar een doos handgranaten een overvolle loopgraaf in en kwamen twee veiligheidspinnen los. McFadzean zag meteen het gevaar en wierp zich onmiddellijk boven de explosieven. Die ontploften en de dappere soldaat liet het leven. Tegelijk redde hij het leven van tientallen kameraden. Zijn offer was dus zeker niet tevergeefs. Maar hoe zit dat met Jezus? Andy Bannister legt het uit. Hij toont ook aan dat er aan vergeving een prijskaartje  zit. Jezus werd veroordeeld tot de kruisdood, en dat was in de antieke wereld een van de meest pijnlijke en vernederende manieren om te sterven – alleen weggelegd voor misdadigers en verschoppelingen. Toch was Hij bereid om dit alles te ondergaan, zodat mensen vergeving zouden kunnen ontvangen ...

Kris Tavernier bekijkt het leven en sterven van Christus nog vanuit een andere hoek: “Als je alles eens overdenkt, lijkt Jezus (Zijn leer, Zijn leven en Zijn invloed) wel te mooi om waar te kunnen zijn”. Maar je kan het ook op een andere manier bekijken: het is te indrukwekkend en te onwaarschijnlijk om niet waar te kunnen zijn. Hij had geen politieke ambities, bracht geen maatschappelijk-economische ontwikkelingen teweeg, heeft geen uitvindingen op Zijn naam staan en heeft geen bijdrage geleverd aan enige wetenschappelijke ontwikkeling. Toch is Hij wereldberoemd geworden, meer dan enig ander persoon.

In onze maatschappij lijkt het geloof in Christus steeds sneller weg te ebben, maar er zijn ook de ‘uitzonderingen’, de mensen voor wie Jezus nog altijd een absolute realiteit is. Miriam Bauwens is zo iemand. In een tijd dat wetenschap godsdienst vervangen heeft, is ze er van overtuigd dat de twee elkaar niet tegenspreken. Ze spreekt uit ervaring, want ze werkt als postdoctoraal assistent op het domein van erfelijke blindheid. En ze gelooft. Ooit zei ze tegen een collega dat God voor haar even echt was als de fles Tabasco die voor hen op tafel stond. Die onwrikbare realiteit van een reële en levende God vormt de rode draad in haar leven.

Dit is een greep uit de artikelen die in het Paasnummer van Wegwijzer te lezen zijn. Je treft ze ook aan op deze website.