Iemand Anders’ Pijn
Vastenoverweging 17 – maandag 21 maart 2022
Is vasten wel verantwoord? Wat doet een vastenperiode met je lichaam en geest? Als wij vragen, noden hebben, en we gaan vasten, is dat wel verant-woord, heilzaam? Wel, het antwoord is absoluut ja. Vasten maakt een mens zelfs vrolijk. Volgens het magazine Eos-wetenschap (de vermelding van dit wetenschapsmagazine gebruik ik hier als een excuus voor de moeilijke woorden die ik nu even ga gebruiken – je mag deze alinea dus ook overslaan) zorgt vasten ervoor dat je lichaam zijn afvalstoffen opruimt èn maakt het je vrolijk. De gevolgen laten zich in je hele lichaam voelen. Het begint in je brein, dat verbonden is met alle orgaan-systemen die betrokken zijn bij onze energie-opname.
De chemie en de activiteit van de netwerken in je hersenen verandert, met name in de hippocampus, het striatum, de hypothalamus en de her-senstam. Die staan in voor belangrijke lichaamsfuncties, zoals het geheugen, de lichaamsbewegingen, de voedselopname, de bloedsomloop en de vertering. Zowel in de organen als in de hersenen remt vasten schadelijke afbraakpro-cessen, veroorzaakt door ontstekingsreacties en oxidatieve stress, af.
Mooi gezegd, niet? Alleen is Eos nogal eenzijdig. Belicht het blad alleen de fysieke zijde van de gevolgen van vasten, en vergeet ze, zoals de meeste mediaverslagen ook de andere, bijvoorbeeld de geestelijke gevolgen ervan te vermelden. Ik las onlangs een Engelstalig gedicht. Ik heb het in mijn ‘moerstaal‘ navertaald, en aangepast, hieronder. Het gaat over hoe God reageert als wij voor onze noden gaan (bidden en) vasten, met de vraag: “Weet Hij het wel? Interesseert het Hem wel?
Over Iemand Anders’ Pijn
Kan ik de pijn van een ander zien,
En niet ook verdrietig zijn?
Kan ik het verdriet van een ander zien,
En niet gaan zoeken naar verlichting?
Zie ik een vallende traan,
En zou ik mijn aandeel in dat verdriet niet voelen?
Kan een vader zijn kind zien
Huilen, en ook niet vol zijn van verdriet?
Kan een moeder zien en horen hoe
Haar baby kreunt, haar baby beeft?
En niet wenen, vrezen
Haar baby nemen, troosten?
Nee, nee! Dat kan niet zijn!
Nooit, nooit kan dat zijn!
En kan Hij, die allen toelacht,
Het winterkoninkje’s kleine verdriet horen,
De zorgen van de kleine vogel voelen,
De ellende die baby's voelen horen
En niet naast het nest gaan zitten,
En medelijden in hun hartje gieten.
En niet naast de wieg gaan zitten,
Gods tranen met de baby-tranen huilend?
En kan Hij niet zitten naast ons, dag of nacht,
En onze tranen drogen?
Oh nee! dat kan nooit zijn!
Nooit,
nooit kan dat zijn!
Hij geeft Zijn vreugde aan allen:
Hij wordt een Klein Kind,
Hij wordt een Man van Pijn,
Hij voelt het verdriet.
Denkt gij dat gij kunt zuchten,
Zonder dat uw Maker daar is?
Denk gij dat gij een traan kunt huilen,
En uw Maker is niet nabij?
O, Hij geeft ons Zijn vreugde,
Omdat Hij ons verdriet mee-wegdraagt!
En totdat ons verdriet vervluchtigd, weg is,
Zit Hij bij ons en kreunt ons kreunen mee.